هوش مصنوعی یا AI

هوش مصنوعی یا Artificial Intelligence که AI نیز نامیده می شود، به رفتار هایی که یک ماشین به جای انسان انجام می دهد اشاره دارد. خوش مصنوعی به دو دسته Capabilities و Functionalities تقسیم می شود.

هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) که اختصارا AI نیز نامیده می شود، به طور کلی به هر رفتاری شبیه انسان که توسط یک ماشین یا سیستم انجام می شود، اشاره دارد. در پایه ای ترین حالت هوش مصنوعی، رایانه ها برای تقلید رفتار انسان، از داده های زیادی که دارند یاد می گیرند و آن را به صورت برنامه ریزی شده انجام می دهند. این کار می تواند تشخیص یک جسم در تصویر باشد یا کار های پیچیده در خط تولید یک کارخانه. به عبارت دیگر می توان گفت، هوش مصنوعی (AI) شاخه ای گسترده از علوم کامپیوتر است که باعث ساخت ماشین های هوشمندی می شود که قادر به انجام وظایفی هستند که به هوش انسانی نیاز دارد.

 


 

اساس استفاده از هوش مصنوعی (AI) برای موقعیت هایی است که نیاز به پاسخ های سریع و برق آسا یا بلادرنگ (Real Time) داریم. با هوش مصنوعی، ماشین ها می توانند حجم زیادی از داده ها را سریع تجزیه و تحلیل کنند و مشکلات را از طریق طریق یادگیری نظارت شده (Supervised Learning)، بدون نظارت (Unsupervised Learning) یا تقویت‌شده (Reinforced Learning) حل کنند.

 

هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) اکنون بخشی از زندگی روزمره ما است. برخی از کاربرد های مهم هوش مصنوعی شامل توصیف تصاویر، پاسخ دهی خودکار در نرم‌افزار های پیام‌رسان، رتبه بندی صفحات وب، تبدیل گفتار به نوشتار، برچسب گذاری خودکار تصاویر، اتومبیل های خودران، تولید خودکار مراحل جدید در بازی‌ها،  تشخیص چهره، دستیار های هوشمند، نقاشی و آهنگسازی می شود.

 

هوش مصنوعی ابزار بسیار قدرتمندی برای شرکت‌های بزرگی است که داده‌های قابل توجهی تولید می‌کنند و یا سازمان‌های کوچکی که نیاز دارند ارتباط با مشتری های خود را دقیق تر انجام داده و پردازش کنند. هوش مصنوعی می‌تواند فرآیندهای کسب‌وکار را ساده‌تر کند، وظایف را سریع‌تر انجام دهد، خطاهای انسانی را از بین ببرد و ... .

 


 

هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) از سال 1900 به بعد رشد خوبی داشته است اما در سال های قبل از 1900 ریاضی‌دانان، فلاسفه، اساتید دانشگاه و مولفان مختلفی درباره تکنیک‌های ماشینی‌، ماشین‌های حساب و سیستم‌های عددی فکر کرده‌ بودند که در آخر منجر به مفهوم انسان ماشینی در مخلوقات غیرانسانی شد. در سال 1921، کارل چاپک (Karel Capek) یک نمایشنامه نویس اهل چک، نمایشنامه علمی تخیلی “ربات‌های جهانی روسام” را منتشر کرد که در این نمایشنامه برای اولین بار از کلمه ربات نام برده شد.

 

در سال 1927 فیلم علمی تخیلی متروپلیس (Metropolis) به کارگردانی فریتز لانگ (Fritz Lang) ساخته شد که دختری رباتی را نمایش می‌داد که از نظر فیزیکی تفاوتش با انسان قابل تشخیص نبود. این دختر رباتی هوشمند که به شکل مصنوعی ساخته شده بود، به شهر حمله کرد و ویرانی عظیمی در برلین پدید آورد. این فیلم اهمیت زیادی دارد زیرا اولین تصویر نمایش داده شده از ربات است. بنابراین الهام‌بخش بسیاری از کاراکترهای غیرانسانی مشهور دیگر از جمله C3PO در جنگ ستارگان (Star Wars) شد.

 

در سال 1950 آلن تورینگ، کتاب هوش و ماشین کامپیوتری را منتشر کرد که ایده بازی تقلید را در آن مطرح کرده بود. پرسش این کتاب درباره این بود که آیا ماشین‌ها می‌توانند فکر کنند یا خیر؟ این طرح بعدا تبدیل به آزمایش تورینگ شد که هوش ماشین را اندازه‌گیری می کرد. طرح تورینگ توانایی ماشین را برای اینکه مثل یک انسان فکر کند، اندازه‌گیری می کرد. آزمایش تورینگ تبدیل به یک جزء مهم در فلسفه هوش مصنوعی شد که درباره هوش، آگاهی و توانایی در ماشین‌ها بحث می‌کند. این مورد یکی از چالش برانگیزترین بخش‌ها در تاریخچه هوش مصنوعی است.

 

در سال 1955 جان مک‌کارتی (John McCarthy) و تیمش، طرحی برای ورکشاپی به نام هوش مصنوعی ارائه کردند. پس از اینکه در سال 1956 ورکشاپ برگزار شد، کلمه هوش مصنوعی را به مک کارتی نسبت دادند. در سال 1958 مک کارتی زبان برنامه نویسی لیسپ (Lisp) را طراحی کرد که همچنان در حوزه هوش مصنوعی محبوب و پر استفاده است.

 


 

هوش مصنوعی به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می شود:

هوش مصنوعی بر اساس قابلیت ها (Capabilities) و هوش مصنوعی بر اساس ویژگی ها (Functionalities). خود این دسته بندی ها نیز، زیر دسته هایی دارند که به صورت خلاصه برایتان شرح خواهیم داد.

هوش مصنوعی بر اساس قابلیت ها (Capabilities):

     هوش مصنوعی محدود (Narrow AI)

     هوش مصنوعی عمومی (General AI)

     سوپر هوش مصنوعی (Super AI)

 

هوش مصنوعی بر اساس ویژگی ها (Functionalities):

     ماشین واکنش گرا (Reactive Machine)

     ماشین هایی با حافظه محدود (Limited Memory)

     نظریه ذهن (Theory of Mind)

     خود آگاهی (Self-Awareness)

 

نتیجه گیری:

هوش مصنوعی در صنعت های بسیاری کاربرد دارد و همچنان در حال توسعه و پیشرفت است. ما الان نمی توانیم یک ماشین خودران را به خیابان بفرستیم که به مقصد برود چرا که هنوز دانش ما برای خودکار سازی کار هایی که با جان انسان در ارتباط است، کافی نیست. اما می توان گفت که در آینده به این جا خواهیم رسید که بسیاری از کارهایی که هم اکنون برای ما سخت و تکراری است، توسط ماشین ها انجام می شود.

 

امیدوارم اطلاعات مفیدی از این پست دریافت کرده باشید. با ما همراه باشید تا در ادامه براتون از یادگیری عمیق (Deep Learning) و یادگیری ماشین (Machine Learning) بگیم.

نظرات ارزشمند خود را با ما به اشتراک بگذارید

نظرات :
هنوز نظری ثبت نشده است.